Από τον ALi Mathloum
Εδώ και λίγο καιρό είναι γνωστές οι φετινές υποψηφιότητες για το class of ‘18 της ένταξης στο πάνθεον της μουσικής. Μιας και μπορεί να ονομάζεται Rock n’ Roll Hall Of Fame, παρόλα αυτά έχουν τιμηθεί αρκετοί καλλιτέχνες εκτός του είδους όπως ράπερς , ποπ τραγουδιστές, τζαζ οργανοπαίχτες και πάει λέγοντας. Επι της ουσίας είναι η πλέον τιμητική διάκριση στο χώρο της δημοφιλούς μουσικής είτε αυτή είναι ροκ είτε οποιοδήποτε άλλο είδος.
Φέτος όπως και σχεδόν κάθε χρονιά έλαβαν θέση μάχης ηχηρά ονόματα, μεταξύ άλλων έχουμε: Nina Simone, Radiohead, Rage Against The Machine, Judas Priest, Moody Blues, Dire Straits, The Cars, The Zombies & Depeche Mode. Οι τρεις πρώτοι όπως αναμένεται θα ενταχθούν σχεδόν σίγουρα από την κριτική επιτροπή. Λαμβάνεται υπόψη όμως και η φωνή του κόσμου. Ήδη τρέχει η ψηφοφορία μέχρι και τις 5 Δεκέμβρη (https://www.rockhall.com/fan-vote/2018-fan-vote ).
Υπάρχει ξανά για δεύτερη φορά (η πρώτη το ‘11) ένα πανίσχυρο λαοφιλές outsider, οι ‘’βαψομαλλιάδες’’ κ ‘’φλώροι’’ κατά μερικούς, οι BON JOVI. Την στιγμή που γράφονται αυτά τα λόγια έχουν ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο ψήφους (!) με δεύτερους τους Μοοdy Bluesμε περί τις 830 χιλιάδες ψήφους. Ακολουθούν οι Dire Straits.Οι Radiohead, Simone και Rage είναι αρκετά πιο χαμηλά μιας και όπως είπαμε η επιτροπή θα τους προτιμήσει και ο κόσμος το γνωρίζει αυτό. Έτσι επιλέγει ένα αγαπημένο outsider με σκοπό να το χρήσει ‘’φαβορί’΄, να δείξει πως ‘’αυτούς θα τους βάλουμε ΕΜΕΙΣ’’. Ο κόσμος έχει δύναμη και πιθανόν έτσι θα συμβεί, ενα εκατομμύριο άνθρωποι δεν μπορεί να κάνουν λάθος...
Πριν απο αυτό να επισημάνω κάτι. Υπάρχουν δεκάδες άλλα ονόματα που αξίζουν να βρίσκονται στο Hall Of Fameκαι φυσικά και απο την φετινή λίστα αρκετόι θα έπρεπε ήδη να έχουν τιμηθεί και πολύ πριν τους Μπον Τζόβι. Οι Iron Maiden & Def Leppard π.χ πόσο ακόμα θα περιμένουν άραγε; Ας αφήσουμε όμως στην άκρη αυτή την κουβέντα γιατί είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα…
Πάμε (η σείρα δεν έχει σημασία) :
ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΔΙΣΚΩΝ.
Κάπου πάνω από 130 εκατομμύρια δίσκους. Το συγκρότημα κατατάσσεται στην ελίτ λίγο κάτω από τα ιστορικότερα μεγαθήρια της ροκ μουσικής καθώς έχουν σπάσει προ πολλού (2004) το φράγμα τον 100 εκατομμυρίων. Το άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις είναι φυσικά η τρίτη δουλειά τους το ‘’Slippery When Wet’’ (1986)το όποιο στρογγυλοκάθισε για 8 εβδομάδες στην κορυφή του Billboardκαι ανακηρύχτηκε κορυφαίο σε πωλήσεις παγκοσμίως για το 1987. Μετράει 28 εκατομμύρια πωλήσεις έως σήμερα. Ο διάδοχος το album ‘’New Jersey’’ του 1988 ήταν ο πρώτος χαρντ ροκ δίσκος που έβαλε 5 (!!!) τραγούδια στα σινγκλ τσαρτς του Billboard. Το κατά πολλούς ποιοτικότερο άλμπουμ τους ‘’These Days’’ (‘95)εκθρόνισε από την κορυφή των βρετανικων τσαρτ το ‘History’’ του Michael Jackson και έμεινε εκεί για πάνω από ένα μήνα.
Κατέχουν επίσης σπάνιο ρεκόρ μεταξύ ροκ καλλιτεχνών με 5 συνεχόμενα άλμπουμ τα οποία πάτησαν στο νο1 των βρετανικών charts. Στο αμερικανικό billboard έχουν πιάσει κορυφή 6 φορές.
UK HALL OF FAME & SONGWRITERS HALL OF FAME.
To 2006 εντάχθηκαν στο βρετανικό Hall Of Fame της μουσικής. Ο θεσμός δεν υφίσταται πλέον καθώς έχει ακυρωθεί η διοργάνωση λόγω έλλειψης χρηματικών πόρων. Παρόλα αυτά 60 κριτικοί και η ψήφος του κοινού είχε χαρίσει την αναγνώριση αυτή στους Bon Jovi. Το 2009 ο φροντμαν JBJ μαζί με τον επί χρόνια κιθαρίστα και βασικό συνεργάτη του στην δημιουργία Richie Sambora έλαβαν μια απο τις πλέον τιμητικές διακρίσεις, την ένταξη τους στο ‘’μουσείο’’ των τραγουδοποιών πλάι σε 383 μεγαθήρια της παγκόσμιας μουσικής.
HITS, HITS, HITS.
17και πλέον κομμάτια στην καριέρα τους ορίζονται ως επιτυχίες. Χώρια τα υποτιμημένα διαμάντια, τα λεγόμενα ως fan favourites που είναι η κρυφή δύναμη και η ουσιάστικη υπόσταση κάθε μεγάλου γκρουπ. Τα ονόματα συγκροτημάτων στην ροκ με τέτοιο ρεπερτόριο ραδιοφωνικών επιτυχιών είναι μετρημένα. Από τα πλουσιότερα ρεπερτόρια με κομμάτια που έχουν περάσει πλέον στη στρατόσφαιρα εκείνων που ορίζονται ως ΚΛΑΣΙΚΑ. Μερικά μόνο απο αυτα είναι τα :Runaway, Livin’ on a Prayer, You give Love a Bad Name, Wanted Dead or Alive, Born to Be my Bady, Bad Medicine, I’ll Be There For You, Lay your Hands on Me, Blaze Of Glory (JBJ solo) , Keep The Faith, Bed Of Roses, In These Arms, These Days, Always, Someday I’ll Be Saturday Night, It’s My Life, Everyday, Have a Nice Day, Who Says You Can’t Go Home, Lost Highway, We Weren’t Born To Follow, Because We Can.
Και κάποια λιγότερο γνωστά διαμάντιαπου για άλλες μπάντες θα ήταν ναυαρχίδες καριέρας:Something To Believe In, Dry County, Hey God, My Guitar Lies Bleeding In My Arms, One Wild Night, Let It Rock, Just Older.
ΤΑ ΕΠΙΚΑ ΤOURS και οι 2600+ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ.
Οι αριθμοί κάποιες φορές λένε την αλήθεια, την αλήθεια της ζήτησης κατα τους οικονομολόγους.
’’…I’ve seen a million faces and I’ve rocked them all’’
Λέει ο θρυλικός στίχος από τον, εκλεγμένο από τους ίδιους, ύμνο της μπάντας Wanted Dead Or Aliveκαι αν θέλουν να γίνουν πιο ακριβής ας κάνουν το million, billion μιας και όντας απόλυτα πιστοί στους θαυμαστές τους (σε αντίθεση με πολλές γνωστές μπάντες), μετά από κάθε άλμπουμ σχεδόν για δύο χρόνια κάθε φορά γυρνούν όλο το κόσμο γεμίζοντας στάδια για να δώσουν την χαρά στο κόσμο που θέλει να τους ακούσει, γιατί εν τέλει έτσι κρατιέται το Ροκ ζωντανό, η συναυλία είναι η ουσία κάθε μουσικού.
O JBJ θυσίασε την άπιαστη φωνή που είχε στα 80’s για να δίνει ασταμάτησες συναυλίες μερα παρά μέρα σε σημείο να εξοντώσει τις φωνητικές χορδές του.
Τις χρονιές 2006, 2008 και 2013 οι περιοδείες των Bon Jovi ανακηρύχθηκαν οι κορυφαίες στον πλανήτη! Σε συνδυασμό εσόδων, εισητηρίων και αριθμό συναυλιών. Ξεπερνώντας ονόματα όπως Madonna, Michael Jackson, U2, Rolling Stones, Beyonce, Jay-Z και πολλούς άλλους. Τις υπόλοιπες χρονιές που φυσικά θα ήταν σε περιοδεία αν δεν έπιασαν κορυφή, ήταν κάπου εκεί κοντά. Στα 90’ς κατ’εμε στο ζενίθ τους απο άποψη performance η περιοδεία του 95’ διαφημιζόταν ως ‘’ the greatest show on earth’’. Η συναυλία στο Wembley (live from london θα τη βρείτε στο γιουτούμπ) μας επιβεβαιώνει.
ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ.
Λίγα πράγματα στη ζωή είναι τυχαία. Αυτό που σίγουρα δεν είναι, είναι η επιτύχια τους που δεν βασίστηκε ούτε στην ομορφία του Τζον όυτε στον Ερμή και τη Σελήνη. Ας ξεκινήσουμε απο τον ηγέτη JBJ. Για τις φωνητικές του ικανότητες δεν νομιζώ πως χρειάζονται και πολλές γραμμές. Στα καλά του, δηλαδή μεταξύ 1984 και μέχρι τις αρχές των 00’ς το εύρος των φωνητικών του δυνατοτήτων ήταν απο εκείνα που δεν βρίσκεις συχνά,η δυναμική της φωνή τουμε εκειίνη την πλεον χαμένη τραχύτητα και την ικανότητα να φτανεί σε νοτές πάνω απο τα σύννεφα ήταν γνωστή σε όλο το κόσμο. κατατάσσεται ως 4 octave range και θεωρούταν high tenor. Πέρα απο αυτό είναι ο βασικός συνθέτης και στιχουργός σχεδόν όλων των κομματιών και σαν ολοκληρωμένος φροντμαν δεν υστερεί ούτε σε σκηνική παρουσία η οποία λογίζεται και ως άκρως ενεργητική.
Αν ο Τζον είναι ο εγκέφαλος, πάμε στην ψυχή της μπάντας (μέχρι το ‘13) τον κιθαρίστα Richie Sambora συντραγουδοποιό και το έτερον ήμιισυ του Τζον. Ένας κιθαρίστας που έχει τον σεβασμό και την αναγνώριση όλων, ακόμα και όσων δεν συμπαθούν το συγκρότημα, ακόμα κ των ορκισμένων εχθρών. Κατέχει μερικά απο τα σπουδαιότερα και πιο υποτιμημένα σόλο στον χώρο (βλ. το ανεπανάληπτο 2λεπτο σόλο του Dry County και στα live του Always). Κατέχει αναγνωρίσιμο ήχο και το παίξιμο του επηρεασμένο απο την μπλουζ κυμαίνεται τεχνικά στο υψηλότερο επίπεδο. Ο κιμπορντίστας της μπάντας David Bryan είναι ο μόνος που έχει λάβει ακαδημαική εκπαίδευση στην μουσική. Έχει συνθέσει δική του όπερα όπως και 2 σόλο άλμπουμς με βάση το πιάνο άκρως αναγνωρισμένα απο την κοινότητα του έιδους. Ο drummer Tico Torres πριν τους Τζόβι είχε συνεργαστεί σε ηχογραφήσεις με τα εξής ονόματα Pat Benatar, Chuck Berry, Cher, Alice Cooper και Stevie Nicks.
ΔΥΟ COMEBACKS, Ο ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ‘’IT’S MY LIFE’’&4 ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΝΕΡΓΟΙ.
Μετά τον δίσκο ‘’New Jersey’’ και εκείνη την εξουθενωτική περιοδεία, καπου στις αρχές του 1990 και στον δρόμο για τον γυρισμό στην πατρίδα Τζέρσει όλα τα μέλη ήθελαν απλά να πάνε σπίτι. Δεν μίλησαν για το μέλλον τους, δεν ένοιαζε κανέναν, είχαν κατακτήσει ήδη τα πιο τρελά τους όνειρα άλλωστε, χρειαζόντουσαν απλά ένα διάλειμμα. Η συγκυρία τα έφερε έτσι και το διάλειμμα της μπάντας συνέπεσε με την έξαρση της Grungeσκηνής και την ολική ανανέωση στην πρωτοκαθεδρία της mainstream rock μουσικής. Η βιομηχανία είχε στρέψει το ενδιαφέρον της σε ενα ολοκληρωτικά αλλιώτικo στυλ και ύφος απο εκείνο που βασίλευε στη προηγουμένη δεκαετία, Νιρβάνα & Περλ Τζαμ ήταν πια στο προσκήνιο εκθρονίζοντας συθέμελα μπάντες τύπου ‘’Motley Crue’’ που είτε το διέλυσαν έιτε απλά φυτοζοούσαν μην μπορώντας να ακολουθήσουν την εποχή. Οι Τζόβι φυσικά ανήκαν στο ρεύμα αυτό. Τι συνέβη όμως;
Το πρώτο εκωφαντικό comeback! Ο Τζον έκοψε την πλούσια κόμη του και αυτό έγινε έκτακτη είδηση στο CNN! Η παρέα μαζεύτηκε , ωριμότερη και με σαφή προσανατολισμό. Την διατήρηση της σημαίας του χαρντ ροκ στη λαίλαπα της γκρανζ. Το επόμενο άλμπουμ είναι το ‘’Keep the Faith’’ (‘92). To λεγόμενο και ως ‘’ποπ μέταλ’’ /’’hair metal’’ έγινε παρελθόν και νεανική τρέλα. Η μπάντα στην προσπάθεια της να αποδιώξει την στάμπα των κολλητών τζιν τα καταφέρνει περίφημα. Το άλμπουμ πλησιάζει τα νούμερα των προηγούμενων, ανεβαίνει στις κορυφές των τσαρτ παράγει επιτυχίες όπως τα Keep The Faith & Bed Of Roses, το έπος του γκρουπ ‘’Dry County’’ και το συγκρότημα κάνει ένα δυναμικό μπάσιμο στη δεκαετία με μια τεράστια περιοδεία. Το 6ο άλμπουμ ‘’These Days’’ έρχεται το 1995, θεωρείται απο πολλόυς μεταξυ αυτών και εμού ως η ωριμότερη και πιο πιοτική δουλειά τους, οι Μπον Τζόβι είχαν πιάσει το δημιουργικό τους ζενίθ με το 4ο κατα σειρά νο1 άλμπουμ και μια γιγαντιαία περιοδεία μέχρι τις άκρες του πλανήτη. Δεύτερο διάλλειμα για την μπάντα, αυτη την φορά το δισκογραφικό κενό ήταν 5 ολόκληρα χρόνια. Μεχρι το 2000. Η νέα χιλιετία όπως θα θυμάστε οι 25+ φέρνει ακόμα μεγαλύτερες αλλαγές στη βιομηχανία απο εκείνες των 90’ς, πραγματικα υπήρχε κάποιος που να πίστευε πως μετά απο 5 χρόνια και σε τέτοια αλλαγή σκηνικού θα έβρισκαν, αυτές οι κορεσμένες παλιοσειρές, τρόπο να κατακτήσουν ξανά τον κόσμο;
23 Μαϊου 2000, απτο πουθενά βγαίνει σε κυκλοφορία το σινγκλ του It’s My Life.
Δε χρειαζόταν τίποτα παραπάνω!
Το δεύτερο επικότερο comeback είχε συμβεί. Το κομμάτι μετατρέπεται σε στιγμιαίο κλασικό και γίνεται για εκείνους το ‘’Livin On A Prayer’’ της νέας εποχής. Υπάρχουν και δύο συνδέσεις με τον ύμνο των 80ς, η στιχουργική με τους ήρωες ‘’Τόμι & Τζίνα’’, και η χρήση του talkbox. Όλα έρχονται κ δένουν τόσο υπέροχα! Αποκτούν έτσι μια ολοκληρωτικά νέα γενιά οπαδών κάτω των 25 ετών και μπαίνουν έτσι στην τρίτη φάση της καριέρας τους με πατημένο το γκάζι όντας ξανά για ακόμη μια φορά επίκαιροι. To εν λόγω άλμπουμ ‘’Crush’’ θα σημάνει την αλλαγή και την προσαρμογή της μπάντας στις απαιτήσεις της εποχής ώστε να συνεχίσουν να είναι στο προσκήνιο. Το απέδειξαν και με το επόμενο πετυχημένο άλμπουμ το Have A Nice Day (‘05). Συνεχίζουν εώς και σήμερα με σταθερή παραγωγή καθε δυο το πολύ τρία χρόνια, γιγαντιαίες περιοδείες και δημιουργία επιτυχιών. 4 δεκαετίες στην ελίτ έιναι πολλες. Όχι το ξαναγράφω, είναι πάρα πολλές.
Δεν έχουν πλέον καμία επαφή με αυτό που ήταν στα 80ς.Έχουν επαναφεύρει τους εαυτούς τους με επιτυχία ξανά κ ξανά για να παραμένουν στον αφρό. Σε αυτό είτε τους αγαπάς είτε όχι μπορείς μόνο να βγάλεις το καπέλο και να γνεύσεις καταφατικά στο γεγονός πως είναι πολύ απλά ‘’μαγκιά’’.
EΞΑΠΛΩΜΕΝΟ FAN BASE ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΟΣΜΟ.
Οι ενεργοί καλλιτέχνες που μπορόυν να υποστηρίξουν πως έχουν αυτό που λέμε ‘’λαό’’ απο άκρη σε άκρη του κόσμου δεν είναι τόσοι όσοι νομίζετε. ΦυσικάStones, Iron Maiden , Bruce Springsteen, Metallica και U2είναι μπάντες κ ονόματα που έχουν δεμένο φανατικό κοινό σε πάρα πολλές χώρες και τους ακολουθούν πιστά.
Ίσως όχι στην ίδια κλίμακα με μερικούς, όμως και οι Τζόβι έχουν αυτό το παράσημο. Είναι απο τα συγκροτήματα που έχουν ‘’οπαδούς’, σε όλα τα μήκη κ πλάτη, οι οποίοι είναι δεμένοι και στηρίζουν την μπάντα εώς και σήμερα ακόμα και μετά την αποχώρηση του Ρίτσι Σαμπόρα και τις ομολογουμένως όχι τόσο πετυχημένες τελευταίες δισκογραφικές δουλειές. Το βλέπουμε ξεκάθαρα και στην ψηφοφορία για την ένταξη στο Hall of Fame…
ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΩΝ 80’s KΑΙ Η ‘’ΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ’’ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ.
Αυτήν που κατά πολλούς είναι που τους λείπει και δεν τους έχει δώσει ήδη θέση στο hall of fame. Την επιρροή σε άλλες μπάντες και καλλιτέχνες και γενικά την δημιουργία ενος ρηξικελεύθου μουσικού στυλ. Εντάξει σαφώς και οι Τζόβι δεν επαναδημιούργησαν τον τροχό ούτε έφεραν ριζοσπαστικές αλλαγές στην ροκ ούτε θα ακούσεις πάρα πολλους να τους αναφέρουν ως πηγή επιρροής στη μουσική τους, (για μένα ακόμα όχι, στο μέλλον σίγουρα),Όπως σίγουρα υπάρχουν ήδη αλλα λόγω της στάμπας που έχει κολληθεί επειδή έτυχε να είναι ομορφος ο Τζον κ να αρέσει στα κορίτσια, δε θα το παραδέχονται. Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν ξεκίνησαν άτομα να παίζουν μουσική επείδη ήρθαν σε οργασμό με το Wanted Dead Or Alive π.χ. Δεν τους εξομοιώνω με άλλα ονόματα που όντως είχαν τεράστια επίδραση...
ΟΜΩΣ, στη δεκαετία του 80 κυριάρχησε ένα μουσικό ρεύμα ή στυλ αν θέλετε όσον αφορά την ροκ μουσική που όσοι διάβαζουν αυτές τις γραμμές λίγο πολύ το ξέρουν. Αρμόνια, πομπώδη φωνητικά, larger than life ρεφρέν αρένας, το λεγόμενο και ως ποπ μέταλ αν κ σιχαίνομαι τον όρο, απλά χαρντ ροκ για μένα με ποπ στοιχεία. Το 1983 στο ξεκίνημα της καριέρας τους οι Τζόνι έφεραν στο τραπέζι αυτό το ύφος. Θα πουν αρκετοί πως δεν το έκανα πρώτοι, ναι αλλα ήταν εκείνοι που το εκαναν ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, το σινγκλ ‘’Runaway’’ και όλο το πρώτο άλμπουμ έσπειρε τους σπόρους ώστε να γεννηθεί αυτό το στυλ. Οι Τζόβι εμφανίστηκαν τότε στην εθνική τηλεόραση της Αμερικής με κολλητά τζιν, περίεργο flashy ντύσιμο να παίξουν αυτό το στυλ της νέας για τότε ροκ. Συνέχισαν με το δεύτερο άλμπουμ τους σε παρόμοιο στυλ με λιγο περισσότερη επιτυχία, τίποτε όμως δεν θα ηταν ξανά ίδιο και για τα 80ς και για εκείνους μεχρι το 1986 και το ‘’Slippery When Wet’’. με 23εκ πωλήσεις εδραιώθηκαν στη συνείδηση του κόσμου ως το μεγαλύτερο ανερχόμενο γκουπ της εποχής, με κομμάτια όπως ‘’Livin on a Prayer’’ ‘’You Give Love a Bad name’’ & ‘’Wanted Dead Or Alive’’ Η μιξη των πιασάρικων hooks με τα γιγαντιαία ρεφρέν, τα πομπώδη φωνητικά και τα αριστοτεχνικά μικρά αλλά έντονα κιθαριστικα σόλο ΟΡΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ. Και φυσικά ‘’έκαναν μάγκες’’ όλους τους υπόλοιπους που υπήρχαν ή ακολούθησαν σε ανάλογο ύφος. Κρατώντας ζωντανή την Ροκ βάζοντας την σε ραδιόφωνα και στα σπίτια του κόσμου σε μια εποχή που βασίλευε η ντίσκο και η χιπ-χοπ ήταν το next big thing.
Φτιαχνοντας μουσικη που αγαπηθηκε απο αντρες γυναικες και εφηβους με αυτο το κράμα χαρντ ροκ , μεταλ στοιχείων περνώντας τα με ποπ πινελιές έστησαν το πρώτο κάδρο. Oι Bon Jovi ζωγράφισαν τον πρώτο πίνακα μιας μουσικης εποχής που πλέον είναι κλεισμένη στην γκαλερί των αναμνήσεων κάθε σημερινού 45+άρη που την έζησε δυνατά και ανυπομονεί να επιστρέψει.
Είναι η απάντηση σε αυτούς που ψάχνουν την σύνδεση μεταξύ Μπον Τζόβι και ‘’επίδρασης στη μουσική’’.
