Τεχνόπολις Αγγελάκας-Παυλίδης: Μια συναυλία έτσι ακριβώς όπως την θέλουμε...

Τεχνόπολις Αγγελάκας-Παυλίδης: Μια συναυλία έτσι ακριβώς όπως την θέλουμε...

Από τον Μασούρα Σπύρο

Χθες, η ΚΑΛΗ μου τύχη με έφερε στον χώρο της Τεχνόπολης Αθηνών στη συναυλία των Γιάννη Αγγελάκα και Παύλου Παυλίδη. Μια συναυλία έτσι ακριβώς όπως την θέλουμε...

Αλήθεια όμως πως θέλουμε μια συναυλία; Από που καταλαβαίνουμε αν ήταν επιτυχημένη; Και τέλος πάντων, τι το ιδιαίτερο είχε αυτή η συναυλία ώστε να με ωθήσει να σας τα γράψω;;
Όλα ξεκινούν από το χώρο... Και η Τεχνόπολις ήταν ακριβώς αυτό που έπρεπε. Ένας χώρος προσβάσιμος σε όλους, τόσο μεγάλος για να μας χωρέσει όλους όσο και μικρός για να θερμανθεί η ατμόσφαιρα και να γίνουμε όλοι μια όμορφη παρέα...!

175aa84d 2

Μετά περνάμε στους καλλιτέχνες... εντάξει τι να πω εδώ; Όλοι μας γνωρίζουμε τον Παύλο Παυλίδη (Ξύλινα Σπαθιά ) και τον Γιάννη Αγγελάκα (Τρύπες ) Ο Παυλίδης, ξεκινώντας το πρόγραμμα, ήταν ό,τι έπρεπε για αρχίσει ο κόσμος να ξεσαλώνει, όλοι λοιπόν στο ρυθμό του, ο κόσμος να χορεύει , όλοι μαζί να χοροπηδούν αγκαλιά και να συνοδεύουν τον Παύλο στα τραγούδια του... Ακούσαμε επιτυχίες από την σόλο πορεία του αλλά και ΥΜΝΟΥΣ από τα Ξύλινα Σπαθιά που όλοι αγαπήσαμε. Περιττό να πω τι έγινε όταν ο κόσμος άκουσε την εισαγωγή του "Βασιλιά της Σκόνης" - ακολούθησε πανικός με καπνογόνα και πραγματικός ΧΑΜΟΣ...!!!

Έρχεται και η ώρα του Γιάννη Αγγελάκα (εδώ υπάρχει μια αδυναμία μεγαλύτερη χαχα)... Ο κόσμος, ενθουσιασμένος από την καταπληκτική εμφάνιση του Παυλίδη, ήθελε απλά το σπίρτο που θα άναβε την φωτιά ... ε και αυτό έγινε ... Βγαίνει ο Αγγελάκας και επικρατεί πανικός, λέει τραγούδια που λατρέψαμε όλοι (αμνησία, πρώτη φορά, το τραίνο, δεν χώρας πουθενά , ταξιδιαρα ψυχή...) Το κοινό σε κατάσταση αμόκ - όλοι να χτυπιούνται, να χορεύουν, να ανάβουν καπνογόνα και να ακολουθούν τον Γιάννη σε κάθε του στίχο...!!!

175aa84d 3

Όσο για τους B-Movies και τους 100c ...απλά υπέροχοι , συνόδευσαν με την μουσική τους όλη την συναυλία και πραγματικά έμεινα έκπληκτος με το επίπεδο τους - το καλύτερο support για αυτούς τους θρύλους και σίγουρα συντέλεσαν στην επιτυχία της συναυλίας. Θα μου πείτε τώρα .... αυτά δεν γίνονται σε κάθε συναυλία, ρε φίλε ?? Η απάντηση σαφώς είναι "ναι", αλλά αυτή ήταν διαφορετική ... κοιτούσα γύρω μου και έβλεπα κόσμο από 16 ετών έως και 60+ , ολοι μαζί αγκαλιά να χορεύουν και να τραγουδούν . Έμοιαζε σαν τελετή μύησης από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους , μουσική που περνούσε από δεκαετία σε δεκαετία και από γενιά σε γενιά. ...Και το πιο τρελό ....?!?!? Πιο επίκαιροι από ποτέ , μεταδοτικοί και αυτό που ψάχνει κάθε ροκάς για να ακούσει...!!!

Οι παλιοί θυμήθηκαν και νοστάλγησαν και οι νέοι είδαν και έμαθαν .. ο Αγγελάκας σε κάποια στιγμή είπε στον κόσμο ότι αν και μεγάλωσαν, αυτές οι στιγμές τους κάνουν πάλι έφηβους . Και πόσο δίκιο είχε - στο χέρι μας είναι να ωριμάζουμε αλλά όχι να γερνάμε , να μεγαλώνουμε αλλά όχι να αλλάζουμε , να μένουμε πάντα με την ζωντάνια μας και την τρέλα μας ... να θυμόμαστε τι όμορφα περνούσαμε ακούγοντας Ξύλινα Σπαθιά και Τρύπες .......!!!

Φεύγοντας, κοιταχτήκαμε μεταξύ μας όλοι στην παρέα και νιώσαμε αυτό που νιώσαμε την πρώτη μας φορά σε συναυλία . Αυτό είναι λοιπόν το κλειδί , από εκεί καταλαβαίνεις ότι η συναυλία ήταν επιτυχημένη, όταν γυρνάς σπίτι εξτασιασμένος και προσπαθείς να ακούσεις όλη την δισκογραφία εκείνων που τραγουδούσαν , όταν κοιτάς την πλάτη σου και είναι γεμάτη μώλωπες , όταν βλέπεις τα καινούργια σου all star να είναι για πέταμα , όταν φίλοι μου νιώθεις χαρούμενος και γεμάτος ....

Και λέω με βεβαιότητα ότι αυτή ήταν μια εντελώς επιτυχημένη συναυλία...!!!