Ο Γιάννης λείπει αυτές τις μέρες στην Νέα Υόρκη και οι τηλεφωνικές ανταποκρίσεις που είχαμε παλαιότερα μέσω του ραδιοφώνου ανήκουν πια στο παρελθόν.
Απολαμβάνει τις συναυλίες και τις θεατρικές/κινηματογραφικές παραστάσεις στην Νέα Υόρκη αφουγκραζόμενους τους ρυθμούς της πόλης για να αντλήσει ενέγεια όπως συνηθίζει εδώ και δεκαετίες
Όμως η ενημέρωση και συζήτηση συνεχίζεται πάντα σε προσωπικό επίπεδο και η τεχνολογία μας δίνει τώρα την δυνατότητα να έχουμε αμφίδρομη εικόνα και από τις δύο χώρες και να ανταλλάσουμε τις απόψεις μας τηλεφωνικά ή μέσω Skype κλπ.
Η επαφή μαζί σας συνεχίζει να υπάρχει μέσω των κοινωνικών σελίδων στο διαδίκτυο, ο Γιάννης αν και το αντιπαθεί, παρακολουθεί κάθε σελίδα που τον ενδιαφέρει και σχολιάζει μαζί μου την όποια επικαιρότητα.
Ενώ συνηθίζει να υπογράφει κάθε κείμενο του που υπάρχει στο site μας, αρκετοί φίλοι μας του χρεώνουν κάθε γραμμή που διαβάζουν στις 2 σελίδες που υπάρχουν στο Facebook, apotis4stis5 και Giannis Petridis, σελίδες οι οποίες αναπαράγουν σε κάθε περίπτωση, μαζί με την προσωπική δικιά μου, ό,τι γράφουμε στο site.
Αρκετοί πιστεύουν ότι ο Γιάννης είναι ένας άνθρωπος που είναι βουτηγμένος στην μουσική και δεν παρακολουθεί οτιδήποτε συμβαίνει στην καθημερινότητα του Έλληνα.
Αυτό είναι αλήθεια σε μεγάλο βαθμό, όμως όπως όλοι μας, παρακολουθεί τις πολιτικές, κοινωνικές, αθλητικές και όλες τις εξελίξεις που αφορούν τον σύγχρονο άνθρωπο, απλά δεν θέλει αυτές τις απόψεις να τις εκφράζει μέσα από τις σελίδες μας.
Πολλές φορές διαφωνούμε και μεταξύ μας γιατί σου λέει, 'γιατί χρεώνουν σε μένα κάτι που γράφεις εσύ ή κάποιος άλλος'.
Συνήθως αυτό αφορά την πολιτική ειδησεογραφία που αναπαράγουμε ενίοτε από τον Ελληνικό τύπο, ή δικά μου σχόλια και τις τυχόν αθλητικές ειδήσεις που σχεδόν ποτέ δεν είναι δικές μας, αλλά αναδημοσιεύσεις από σοβαρές όπως πιστεύουμε εφημερίδες και αφορούν καθαρά την επικαιρότητα.
Η αλήθεια είναι ο φανατισμός που υπάρχει εδώ και καιρό στην Ελλάδα φλερτάρει περισσότερο από ποτέ με το μίσος.
Όλοι όσοι έχουν κάποια αντίρρηση κατά καιρούς, δεν γράφουν ποτέ, αυτό είναι λάθος, τα πράγματα είναι έτσι και όχι όπως τα γράφετε, αλλά μην βάζετε πράγματα που δεν αφορούν την μουσική.
Ο Γιάννης που πάντα έχει μια αθωότητα σε μερικά πράγματα που αφορούν την ανθρώπινη επικοινωνία, απορεί για το πώς θέλουν κάποιοι να αγνοούμε την επικαιρότητα, την στιγμή που τώρα πια έντυπα όπως το Rolling Stone αφιερώνουν στις σελίδες τους λιγότερο από το 50% της ύλης τους στην μουσική και γράφουν πολλά για πολιτικά, αλλά και αθλητικά.
Ήμασταν οι πρώτοι, από τα έντυπα που ξέρουμε, σε παγκόσμιο επίπεδο που το κάναμε αυτό. Η ανταπόκριση σας είναι κάτι περισσότερο από θετική, τα νούμερα της επισκεψιμότητας ανεβαίνουν επιβραβεύοντας την προσπάθεια μας.
Βέβαια αυτό δεν είναι αποδεκτό από όλους, που μας χρεώνουν, ειδικά εμένα φαντάζομαι, πράγματα όπως αυτό που διάβασα πριν λίγο στο θέμα που επισημαίνω τον κίνδυνο των βεγγαλικών, μου γράφει κάποια γυναίκα, δεν πας καλά 'Αντε Γειά'.
Αυτή η γυναίκα, όπως και ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας έχει μείνει στην εποχή που αγοράζαμε 1 δραχμή γκλορικό (αν δεν κάνω λάθος), το βάζαμε κάτω από ένα μάρμαρο ή στα τραμ, το πατάγαμε για να ακούσουμε το μπαμ.
Είναι ανάγκη να πάμε μπροστά σαν λαός, όμως χρειάζονται αμοιβαίες υποχωρήσεις και συνεργασία από όλα τα μέρη και περισσότερο από τους έχοντες που πρέπει επιτέλους να βοηθήσουν οικονομικά και να μην περιμένουν μόνο τις επιδοτήσεις των Ευρωπαίων.
Δυστυχώς αυτή η χώρα δεν θέλει να αλλάξει σε τίποτα, κατηγορούμε τις προηγούμενες κυβερνήσεις γιατί 'έπαψαν να μας αγοράζουν καραμέλλες και παγωτά' και τώρα η πλειοψηφία δυσανασχετεί με την τωρινή κυβέρνηση για τον ίδιο λόγο, δύσκολα θα βρεις κάποιον να σου πει ότι υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως κατηγορεί τους προηγούμενους.
Όπως πάμε βλέπω μελλοντικά μία άνοδο μιας άλλης αριστερής πλατφόρμας με ηγέτη τον Βαρουφάκη ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει τις προτιμήσεις πολλών συμπατριωτών μας παρά τα όσα του χρεώνουν οι αντίπαλοι του.
Ένα άλλο θέμα αντιπαράθεσης με τον Πετρίδη, είναι αυτό με τις δωρεές που σας ζητάω τις τελευταίες μέρες. Ο Γιάννης και τα 4 παιδιά μου, καταννοούν τις ανάγκες του site, αλλά ισχυρίζονται ότι δεν είμαστε λαός που θα δωρήσουμε κάποιο ποσό για κάτι που πιστεύουμε, όπως κάνουν άλλοι στον Δυτικό κόσμο.
Η αλήθεια είναι ότι προς το παρόν η ανταπόκριση σας είναι πολύ μικρή, έως ασήμαντη, το ίδιο κάνουν όμως και οι εκδοτικοί οίκοι, οι δισκογραφικές και κινηματογραφικές εταιρίες, όσοι οργανώνουν συναυλίες και γενικά όσοι έχουν σχέση με αυτά που γράφουμε, όλοι, σαν μωρά θέλουν 'έτοιμη τροφή'.
Έχουμε φτάσει λοιπόν να χρηματοδοτούμε ένα μέσο που ναι μεν έχει μεγάλη απήχηση, αλλά στερεί από τις οικογένειες μας χρόνο και χρήμα που είναι και τα δύο αναγκαία για πολλά άλλα πράγματα.
Η απάντηση όσων δεν συμφωνούν από το περιβάλλον μου είναι, κλείστο, ή ασχολήσου λιγότερο.
Η μουσική είναι ανίατη αρρώστια από την οποία πάσχουμε εγώ και ο Γιάννης από μικρά παιδιά, απλά θα προσπαθήσουμε να βρούμε άλλη λύση.
Ήδη σκέφτηκα να στέλνουμε σε όσους μας ενισχύουν με οποιοδήποτε ποσό μέσω paypal που υπάρχει στις σελίδες μας, ένα ανέκδοτο βιβλίο μας με τα 201 καλύτερα ροκ άλμπουμ κατά την γνώμη μας.
Τέλος μην χρεώνεται στον Πετρίδη ότι γράφει το site, υπάρχουν πολλά άτομα που γράφουν για τις σελίδες μας και αν το επιθυμείτε μπορείτε να μας στείλετε και εσείς κείμενα ή λίστες σας.
Ο Γιάννης μέσα στις επόμενες εβδομάδες είναι πιθανό να επιστρέψει στο ραδιόφωνο, οπότε θα έχετε πάλι μια πιο άμεση επαφή μαζί του.
Χριστός Ανέστη, αγάπη, υγεία και αισιοδοξία, όλα θα πάνε καλύτερα στο μέλλον, ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο να διώχνει τις μαύρες σκέψεις.
Κώστας Ζουγρής
