Βινύλιο, ένας παλιός έρωτας ξανά στην ζωή μας

 Βινύλιο, ένας παλιός έρωτας ξανά στην ζωή μας

Όσοι έχουν γνωρίσει την δικαίωση που προκαλεί μέσα μας η επανένωση με έναν παλιό μεγάλο έρωτα μπορούν να δικαιολογήσουν απόλυτα την δυναμική της επιστροφής του βινυλίου.

Τα χαμένα χρόνια όπως αποδείχθηκε που μεσολάβησαν από την κατάργηση του, στοίχησαν πολλά στην μουσική που προσπαθεί με δυσκολίες να μαζέψει τα κομμάτια της.

Το βινύλιο είχε αυτό που ενσαρκώνει με τον πιο ιδανικό τρόπο, αυτο που αποκαλούμε φυσικό προϊόν, το πιάνεις, το περιεργάζεσαι, χρειάζεσαι χρόνο για να ανακαλύψεις τα μυστικά του εξωφύλλου του και απολαμβάνεις έναν ήχο που όπως παραδέχονται όλοι, δεν μπορεί να σου παρέχουν οι ψηφιακές υπηρεσίες.

Το ερώτημα είναι μπορεί πραγματικά το βινύλιο να ξαναμπει στην ζωή μας και ειδικά στις μουσικές συνήθεις των νέων της εποχής μας; η απάντηση είναι σε κάποιο βαθμό ναι, ήδη έχει μεγάλη ανταπόκριση, γίνονται πολλές επανεκδόσεις, δεν το ξεχνάει κανείς σημαντικός καλλιτέχνης στις νέες κυκλοφορίες και γενικά συνεχίζει να έχει μία ανοδική πορεία.

Από την άλλη πλευρά έχει ξεσπάσει μεγάλος πόλεμος ανάμεσα στις μουσικές πλατφόρμες, με την συνεχιζόμενη τακτική της αποκλειστικότητας που δεν δείχνει ότι θα τελειώσει αναίμακτα.

Το Spotify που δεν παίρνει καθαρά θέση, έχει φροντίσει να αποκλείει από τις λίστες του καλλιτέχνες που δίνουν αποκλειστικότητες σε αντίπαλες πλατφόρμες όπως η Tidal και η Apple, αυτό για μας στην Ελλάδα δεν φαίνεται ίσως να έχει τόση σημασία, αλλά στις μεγάλες χώρες παίζει σημαντικό ρόλο και δρομολογεί τις εξελίξεις στην καριέρα του κάθε καλλιτέχνη.

Ονόματα όπως ο Kanye West, η Beyonce, ο Frank Ocean κατάφεραν να προσελκύσουν την επικαιρότητα, αλλά να συναντήσουν ένα τοίχος στο ραδιόφωνο που θα επηρεάσει την καρριέρα τους στο μέλλον και μην σας ξεγελάνε οι αρχικές και μετέπειτα ψηφιακές πωλήσεις που μπορούν να γίνουν με πολλούς τρόπους και στοιχίζουν ελάχιστα σε όσους θέλουν να κτίζουν ένα όνομα μέσω του διαδικτύου και να το εκμεταλλεύονται στις εμφανίσεις τους.

Υπάρχουν πολλά λογιστικά κόλπα με τις ψηφιακές αγορές που φέρνουν εκατομμύρια στους εμπνευστές τους και στοιχίζουν ελάχιστα, ίσως μόνο την εφορία, που όμως το κόστος της μπορεί να συμψηφισθεί με τις άλλες εταιρίες στις οποίες είναι μέλος ή μέτοχος ο κάθε καλλλιτέχνης.

Στα βινύλια και στα cd δεν υπάρχει κανένα κόλπο, ό,τι αγοράζεις, γράφει, ότι δεν αγοράζεις μένει στο ράφι, γι' αυτό ονόματα όπως οι Beatles που πούλαγαν 1000000 μικρά δισκάκια μέσα σε μερικές μέρες δεν μπορούν να συγκριθούν σε επιτυχία με τους σημερινούς καλλιτέχνες, που μπορεί να κάνουν εύκολα το τοπ 10 τραγούδια, αλλά οι περισσότερες επιτυχίες τους ξεχνιούνται εύκολα.

Μιά άλλη, νέα, αλλά στην ουσία παλιά τάση, είναι το να ελέγχουν μόνοι τους οι καλλιτέχνες τις ψηφιακές τους πωλήσεις, αυτό φαινομενικά δείχνει εύκολο, αλλά ακόμα και τα μεγάλα ονόματα θα συναντήσουν δυσκολίες στην προώθηση της μουσικής τους και γρήγορα θα αλλάξουν γνώμη, όπως έκαναν π.χ. οι Radiohead.

Ο αντίλογος είναι, ότι σπάνια ένας παλιός έρωτας έχει την μαγεία που είχε στο παρελθόν, όμως αυτό που πάνω απ' όλα έχει σημασία είναι να ακούμε μουσική, αυτός είναι ο πραγματικός παλιός, τωρινός και μελλοντικός έρωτας των ανθρώπων.

Ο θάνατος του Bowie έδωσε νέα ώθηση στο είδος που έχει ιδιαίτερη απήχηση στους φίλους του ροκ.

Κώστας Ζουγρής