Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ είναι το τραγούδι του Γιάννη Αγγελάκα που χρησιμοποιούν πολλοί Έλληνες για να δείξουν την αντοχή τους στα δύσκολα. Η διαφορά όμως είναι ότι αυτοί που το χρησιμοποιούν σαν σύνθημα, συνήθως σε αντίθεση με την πλειοψηφία του λαού, δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.
Αυτός που είναι σε μειονεκτική θέση και ξέρει τα επακόλουθα, λογικά και κλαίει και φοβάται.
Η ένεση αισιοδοξίας που έκανε η επίσκεψη του Ρώσου προέδρου, σύντομα θα χάσει την επίδραση της και θα επιστρέψουμε στα καθημερινά.
Είμαστε ένας λαός, που σε αντίθεση με τους περισσότερους στον πλανήτη, σκέφτεται περισσότερο τον εαυτό του και την οικογένεια του, απ' ότι το συμφέρον της χώρας.
όλοι μιλάνε για τους ξένους επενδυτές που περιμένουμε να μας φέρουν την ανάπτυξη και αυτό τονίζουν καθημερινά τα ΜΜΕ. Είναι όμως έτσι;.
Έχω δηλώσει ότι δεν είμαι οικονομολόγος, δεν έχω σπουδάσει οικονομικά και θεωρητικά δεν πρέπει να μιλάω για οικονομία γιατί τρώω το ψωμί των ειδικών, όμως είμαι αγύριστο κεφάλι, πικραμένος και φοβισμένος και επιμένω.
Κατά την γνώμη μου, ναι υπάρχουν οικονομικοί παράγοντες και οργανισμοί που επενδύουν σε άλλες χώρες, όμως σχεδόν πάντα επενδύουν σε υποανάπτυκτες χώρες για να εκμεταλλευτούν το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού στην χώρα του οποίου επενδύουν.
Συχνά κάνω παράπονα, γιατί παρά την σημαντική αποδοχή που έχουμε στο site με περισσότερους από 1600000 μοναδικούς επισκέπτες, η διαφήμιση είναι ελάχιστη.
Διάφοροι φίλοι λένε, είναι δύσκολη η αγορά και τα άλλα γνωστά. Σύμφωνοι η αγορά είναι δύσκολη, αλλά με αυτά τα νούμερα που έχουμε, αν ανήκαμε σε κάποιον όμιλο που προωθούσε παράλληλα άλλα 20 site, σίγουρα θα είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση.
Άλλοι μου λένε, γιατί δεν ζητάς ένα ελάχιστο ποσό σαν αμοιβή ώστε να σου βάλλουν διαφήμιση διάφοροι μικρότεροι πελάτες.
Δηλαδή να πάρω 100 ευρώ τον μήνα από όμιλο που δηλώνει κύκλο εργασιών 1.3 δις και πληρώνει φόρο 13 εκατ., φόρο που υποθετικά θα πλήρωνα εγώ με κύκλο εργασιών 30 εκατομμύρια και αυτός ο όμιλος να διαφημίζει στον τύπο την κοινωνική προσφορά του με 200 νέες θέσεις εργασίας στα επόμενα 2 χρόνια, τα υπόλοιπα 1.499.800 άτομα των ανέργων που θα εργασθούν;.
Εδώ είναι όλο το μυστικό της υποτιθέμενης ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας. Οι δανειστές και οι κυβερνήσεις μας, κάνουν ότι μπορούν για να χαμηλώσουν μισθούς και υπηρεσίες πιστεύοντας ότι το χαμηλό κόστος θα προσελκύσει επενδυτές όπως συμβαίνει ενδεχομένως στις Αφρικάνικες και Ασιατικές χώρες.
Δεν ξέρω αν είμαι 'κολλημένος', αλλά πιστεύω ότι και το τέλος του κόσμου να έλθει, ο Έλληνας νέος δεν πάει να δουλέψει σαν εργάτης για 200-250 ευρώ, μπορεί για τα ίδια λεφτά να πάει να δουλέψει σαν Bar Woman ή γκαρσόνι, εργάτης όμως δεν πάει.
Όσο και να έχουν αντίρρηση κάποιοι, θα συμφωνήσω με τον Γιώργο Παπανδρέου ότι λεφτά υπάρχουν, απλά δεν τα έχουν για μας αλλά για την πάρτη τους και προσπαθούν να βελτιώσουν όσο μπορούν την οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο.
Μην μπούμε στην διαδικασία με τις 15-20 οικογένειες που ελέγχουν οικονομικά όλη την χώρα και συνέχεια μεταφέρουν δραστηριότητες τους σε Off Shore ή απειλούν ότι θα μεταφέρουν, και σε μερικές περιπτώσεις το κάνουν, ότι θα μεταφέρουν τις εταιρίες τους στο εξωτερικό.
Αυτοί οι άνθρωποι, συνήθως χαρίζουν χρήματα μόνο σε ποδοσφαιρικές ομάδες για τους δικούς τους λόγους, όχι στην χώρα ή στους απλούς πολίτες.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να ενισχύσουν το προσωπικό τους δίνοντας καλύτερες αμοιβές και όχι να διώχνουν τους παλαιότερους για να μειώσουν το κόστος, και να κάνουν επενδύσεις. Ξέρω επιχείρηση που από τότε που δίνει bonus στο προσωπικό της για τις πωλήσεις της, ανέβασε κατακόρυφα τον τζίρο της.
Ο ΄σημερινός Έλληνας, περισσότερο από ποτέ, έχει σαν προτεραιότητα την πάρτη του και θα δώσει ελάχιστα για το κοινωνικό σύνολο, όσα και να έχει.
Θα πουν κάποιοι, ακριβώς, αυτό ήλθε να αλλάξει η σημερινή κυβέρνηση, λυπάμαι αλλά δεν πιστεύω ότι μια κυβέρνηση που σε μεγάλο βαθμό αποτελείται από εκατομμυριούχους θα αλλάξει πολλά πράγματα για τον λαό, το ίδιο βέβαια ίσχυε και για τους προηγούμενους.
Θα με πείτε ρομαντικό, ίσως αλλά πιστεύω ότι ο σημερινός Έλληνας έχει χάσει την ανθρωπιά του και θα αργήσει πολλά χρόνια να την βρει.
Αδυνατώ να συνειδητοποιήσω την πραγματικότητα τού Έγώ', ίσως γιατί ποτέ δεν ήμουν, ούτε θα γίνω οπαδός του, πάντα πίστευα στην ομαδικότητα και συνεργασία των ανθρώπων, όμως πάντα οι άνθρωποι με διαψεύδουν και στα πιο απλά πράγματα όλοι σχεδόν κοιτάνε τον εαυτό τους.
Μια απλή ερώτηση, μας λένε συνέχει για τις λίστες του εξωτερικού με τους Έλληνες που περιλαμβάνουν. Γιατί δεν μας λένε για τις λίστες των Ελλήνων που αποδεδειγμένα απέσυραν τα χρήματα τους από τις Ελληνικές τράπεζες και τους ελέγχους που έκαναν για το πως τα απέκτησαν;. αν τα απέκτησαν νόμιμα, τιμή και δόξα τους, αλλά....
Η Κυριακάτικη γκρίνια είναι ότι χειρότερο, αλλά όσοι μας παρακολουθούν, θα έχουν συνηθίσει τα μόνιμα σχεδόν παράπονα μου. Καλή Κυριακή
Κώστας Ζουγρής
