Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Earl St. Clair – EP My name is Earl
Earl Johnson II, μια τραχιά σόουλ φωνή από τον νότο των ΗΠΑ. Γεννημένος στο Κλίβελαντ αλλά μεγαλωμένος στην Αλαμπάμα. Το μπλουζ, η γκόσπελ και η μουσική των Sam Cook, Isley Brothers, Al Green, συνυπάρχουν σε ένα αυθεντικό δίσκο. Τόσο αυθεντικό όσο και οι μουσικές ρίζες του. Έρχεται από την οικογένεια της Def Jam. Στο Pain η ερμηνεία του είναι ένας σύγχρονος φόρος τιμής στον νονό της σόουλ και στην ερμηνεία του στο It’s a man’s man’s world. Στο Criminal πλανιέται το φάντασμα του Ray, ενώ πιο σύγχρονοι ήχοι φτιάχνουν μια ρυθμολογία για να ξεδιπλώσει τεχνικές που έμαθε από τις ημέρες του ως παραγωγός αλλά και από τις συνεργασίες του με David Guetta και Avicii, στο Bad Love. Ενώ το Feeling Alive είναι η διπλωματική του στο Ηey Ya των Outkast με συνδυασμό των κάντρι επιρροών του. Σε όλα αυτά το μπλουζ σαν αερικό έρχεται και φεύγει για να κάνει το αποτέλεσμα ακαταμάχητο.
Speedometer – Downtown Funk ‘74
Μπορεί να μην τους έχετε ακούσει σαν γκρουπ αλλά αν είστε οπαδός του ήχου του James Brown, της φανκ εν γένει και της acid jazz τότε θα βρεθείτε στο στοιχείο σας. Ξεκίνησαν ως κουαρτέτο το 1999 για να φτάσουν σήμερα να είναι μια 7μελής κολεκτίβα. Έχουν κυκλοφορήσει σχεδόν 20 σινγκλ και 8 στούντιο δίσκους με τον πιο πρόσφατο, σε ψηφιακή μορφή μόνο, φανκ του ‘74. Ίσως πάλι να τους είχατε προσέξει στην συνεργασία τους με τη συνεργάτιδα από το 1964 – 2000 του James Brown, Martha High, στον δίσκο τους Soul Overdue του 2012. Εδώ επανέρχονται στα instrumentals με 16 συνθέσεις που βγαίνουν από την ιδρωμένη χρονοκάψουλα της φανκ μουσικής, που κυριαρχούσε προ 40 ετών, πιστοί οπαδοί μιας άλλης εποχής, δεν έχουν αλλάξει και πολλά από το πρώτο τους σινγκλ Soul Safari του 2000. Το μόνο που μπορεί να τους προσάψει κάποιος είναι αυτή η ρετρό αισθητική που όμως για τους λάτρεις της μαύρης μουσικής και για τους ραπ καλλιτέχνες είναι η αλήθεια δεν έφυγε ποτέ από τη μόδα. Βάλτε τα πιο πολύχρωμα ρούχα σας, μπείτε στην πρίζα και ταξιδέψτε με τις wah wah κιθάρες, τα clavinet πλήκτρα, το συμπαγή ήχο των πνευστών και του «φορτωμένου» μπάσου μέσω μιας ρυθμολογίας που και νεκρούς ανασταίνει…
Ακούστε τα: African Bushfire, Slinky Boots, Four Flights Up (σε μια διαφορετική εκτέλεση της σύνθεσης του 2007),Tomahawk, Quarterback, The Urbanista
Alice Coltrain – World Spirituality Classics 1 - The Ecstatic Music of Alice Coltrane Turiyasangitananda
Πριν από λίγες ημέρες ήταν η επέτειος των γενεθλίων της Alice, γεννήθηκε πριν από 80 χρόνια στις 27 Αυγούστου του 1937 και τελείωσε το πέρασμά της από αυτό τον κόσμο στις 12 Ιανουαρίου του 2007. Όπως ίσως καταλαβαίνετε και από το δυτικό επίθετό της, έχει σχέση με την τεράστια μορφή της τζαζ, τον John Coltrane, ήταν η δεύτερη σύζυγός του. Μουσικός και ίδια, πιανίστρια, βιρτουόζος της άρπας και βοκαλίστρια. Κλασσικών σπουδών, κάτοικος της πόλης του φωτός το 50, διαζευγμένη με παιδί πίσω στην Αμερική το ’60. Η επιστροφή της οδήγησε σε γνωριμία και τελικά σε γάμο με τον Coltrane. Είναι μετά το θάνατό του που θα υπάρξει δισκογραφικά ως αυτόφωτη οντότητα, αν και ο πρώτος δίσκος, παρέα με μουσικούς κυρίως του Coltrane, ξεκίνησε να ηχογραφείται πριν από το θάνατο του συζύγου της, τουλάχιστον τα κομμάτια που είδαν το φώς μετέπειτα σε επανεκδόσεις. Η Coltrane είχε μια σταδιακή προσέγγιση στην φιλοσοφία των ινδών γκουρού, με πιο ενεργή την περίοδο 75 – 95. Η κυκλοφορία το 2017 από την εταιρεία Luaka Bop, το παιδί του David Byrne, είναι μέρος της σειράς με μουσική θρησκειών του κόσμου. Περιλαμβάνει μια συλλογή τραγουδιών - ψαλμών που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει αρχικά σε κασέτες στην οκταετία ‘87 – ‘95. Στο Divine Songs του ‘87, πρωτοερμήνευσε τα Rama Rama, Om Shanti, Rama Guru, Hari Narayan, Keshava Murahara και Er Ra, στο Infinite του ’90 το Om Rama, ενώ το Journey To Satchidananda πρωτοκυκλοφόρησε το 1995 στο Glorious Chants. Βασισμένο σε παραδοσιακά θέματα με τα συνθεσάιζερ να βαδίζουν χέρι χέρι με έγχορδα, χορωδίες, όργανο, άρπα και φωνητικά από την συνθέτρια σε ένα υποβλητικό γαϊτανάκι. Αν έχετε τη δουλειά του Stephan Micus Athos a Journey to the Holy Mountain τότε μάλλον θα ψάξετε να αποκτήσετε και αυτή τη συλλογή.
Ακούστε τα: Om Rama, Om Shanti, Journey To Satchidananda, Keshava Murahara
Om Rama
Om Shanti
Willie Nelson – God’s Problem Child
Είναι ο 72ος δίσκος του μεγάλου τραγουδοποιού που μετράει αισίως 84 χρόνια παρουσίας στον 3ο βράχο από τον ήλιο, και 55 χρόνια καριέρας, ένα ζωντανό εθνικό μνημείο για τις ΗΠΑ, και παγκόσμιο μουσικό σύμβολο. Κυκλοφόρησε σχεδόν την ίδια ημέρα των γενεθλίων του, 28 Απριλίου. Αναρωτιέμαι τι μπορεί να συγκινεί έναν καλλιτέχνη τόσο προχωρημένης ηλικίας για να βγάλει έναν ακόμη νέο δίσκο με φρέσκιες συνθέσεις. Ίσως ο χρόνος που έχει απομείνει, η αισιοδοξία του ως ανθρώπου, η αγάπη ως άφθαρτο συναίσθημα που είναι, οι αναμνήσεις που στοιβάζονται στο μυαλό, η φυσική ομορφιά, η αίσθηση του χιούμορ, η αυτογνωσία και ο απολογισμός της ζωής, οι φίλοι που έφυγαν. Όλα τα παραπάνω είναι οι λόγοι που βγήκε εδώ και λίγους μήνες το συγκεκριμένο άλμπουμ. Απλός και όχι απλοϊκός, με σταθερές μουσικές αναφορές κάντρι και μπλουζ, προσωπικός στις στιχουργικές του πινελιές, δεν έρχεται για να αλλάξει τα μουσικά δρώμενα αλλά είναι ένα δώρο προς τους φίλους της μουσικής, καθώς το ηλιοβασίλεμα κυριαρχεί στον ουρανό του Willie Nelson. Ο ερμηνευτής βρίσκεται ήδη καβάλα στο άλογό του, παρέα με την αγαπημένη του Trigger, και η φιγούρα του όλο και πλησιάζει στη γραμμή του ορίζοντα… Προτείνω μια «παλιομοδίτικη» ακρόαση του άλμπουμ, από την αρχή έως το τέλος, δίνοντας του τα 44 λεπτά που αν μη τι άλλο τα αξίζει.
Ακούστε τα : A woman’s Love, True Love, God’s Problem Child, Old Timer, It Gets Easier, Butterfly
