Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην μουσική...

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην μουσική...

Πριν από αρκετά χρόνια αρχίσαμε με τον Πετρίδη μια εκπομπή στο Γ' Πρόγραμμα της ΕΡΤ, ήταν τότε μια τολμηρή κίνηση για μας γιατί το Τρίτο είχε συγκεκριμένο κοινό που είχε μάθει να ακούει συγκεκριμένο πρόγραμμα που κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις του.

 

Είχαμε φροντίσει τότε με τον Γιάννη, όλες οι εκπομπές να έχουν κάποιου είδους συγγένεια με την λεγόμενη κλασική μουσική και αυτό εκτιμήθηκε από τους πιστούς του Τρίτου και μείναμε μαζί τους περίπου 7 χρόνια.

 

Κάθε Τρίτη, αν θυμάμαι καλά, μεταδίδαμε τραγούδια που είχαν επιρροές από την κλασική μουσική, έτσι πιστεύαμε ότι φέρναμε κοντά στην κλασική μουσική τους φίλους του ροκ και κοντά στο ροκ και τα σύγχρονα ακούσματα, τους παραδοσιακούς φίλους της μουσικής που σε μεγάλο αριθμό ήταν επώνυμοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, επιστήμονες ή ας πούμε απαιτητικοί ακροατές που ήθελαν να ακούν συγκεκριμένα πράγματα.

 

Από αυτή τη σχέση θέλω να πιστεύω ότι όλοι όσοι αγαπάμε τη μουσική βγήκαμε κερδισμένοι.

 

Πάντα, από την πρώτη μέρα που κάναμε ραδιόφωνο, ή προσπάθειες όπως αυτή με το Ποπ & Ροκ το 1978, σκοπός μας ήταν να παρουσιάζουμε όλα τα είδη της μουσικής, αλλά και άλλες μορφές τέχνης, ακόμα και η κλασική είχε για πολλά χρόνια την σελίδα της στο Ποπ & Ροκ με τον φίλο μας Γιώργο Μονεμβασίτη.

 

Αυτό κάνουμε τώρα και με το site, με την διαφορά ότι πάντα, συνήθως πριν ακόμα και από έντυπα του εξωτερικού, βλέπουμε μερικά πράγματα και προσαρμοζόμαστε στην κάθε εποχή, αυτό πιστεύω ότι είναι και ένας από τους βασικούς λόγους του ότι είμαστε ακόμα μαζί σας.

 

Από την πρώτη σχεδόν μέρα, γράφαμε πολιτικά σχόλια, τα οποία, αν εξαιρέσουμε τους φανατικούς των κομμάτων ήταν αποδεκτά. Αρκετά από αυτά τα έστελνα και τα δημοσίευε το 247news, πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα στις σελίδες του, αλλά η αλλαγή ιδιοκτησίας μάλλον δεν θέλει ουδέτερα σχόλια.

 

Εδώ και μερικές εβδομάδες άρχισε να βάζει πολιτικά σχόλια για τις επικείμενες εκλογές το Βρετανικό ΝΜΕ, κάτι που δεν είχε κάνει ποτέ στα 60 σχεδόν χρόνια της ιστορίας του.

 

Όσα για τα αθλητικά μας σχόλια, σχεδόν στην πλειοψηφία τους είναι απλές αναφορές σε γεγονότα ή αναδημοσιεύσεις. ακόμα κι εδώ όμως υπάρχει ο φανατισμός κάποιων που αν διαβάσουν κάτι εναντίον της ομάδας τους, όσο σοβαροί κι αν είναι 'τους ανάβουν τα λαμπάκια'.

 

Έχω πάψει εδώ και χρόνια να φανατίζομαι με τον Παναθηναϊκό που είναι η ομάδα που παρακολουθούσα από μικρό παιδί, ίσως να φταίει το ότι εδώ και χρόνια η ομάδα δεν είναι αυτό που είχα συνηθίσει.

 

Ένα άλλο πεδίο που έχει μερικούς που εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους, είναι αυτό με τα ζώδια.

 

Κατ' αρχήν στα ζώδια βάζουμε γενικότητες και όχι προβλέψεις.

 

Πάνω απ' όλα οι φίλοι της μουσικής θα πρέπει να σκεφτούν ότι τα ζώδια, τα αθλητικά, η επικαιρότητα, η πολιτική και τα άλλα που δημοσιεύουμε, είναι αυτά που συζητούν όλοι οι Έλληνες στα σπίτια τους, στους χώρους εργασίας, στους χώρους εστίασης, στα τηλέφωνα, παντού στην καθημερινή τους ζωή.

 

Όλοι αυτοί με τις αναρτήσεις μας παρακολουθούν και τις μουσικές μας αναρτήσεις, γιατί δεν τολμώ να σκεφθώ ότι παρακολουθούν το site μας μόνο για τα αθλητικά ή τα ζώδια.

 

Κερδισμένη λοιπόν στο τέλος βγαίνει και η μουσική, η οποία έχει αλλάξει τόσο πολύ τρόπους πρόσβασης από το κοινό που πραγματικά έχει ελάχιστη σχέση με αυτά που ξέραμε από μικροί.

 

Το άνοιγμα αυτό έφερε περισσότερο κόσμο στο site που εκτιμήθηκε πιστεύω και από άτομα που δεν ήταν ακροατές μας στο ραδιόφωνο.

 

Λογικά αυτή η αύξηση επισκεπτών θα έπρεπε να φέρει διαφήμιση στο site, όμως μόνο αυτοί που δουλεύουν στον χώρο μπορούν να ξέρουν γιατί αυτό δεν έγινε μέχρι τώρα.

 

Μερικοί γκρινιάζουν, λύση όμως δεν προσφέρει κανένας και αν διαβάσετε τις παρεμβάσεις κάποιων στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, γράφουν, αν δεν βγαίνει κλείστε το.

 

Η βοήθεια που ζητάμε δεν είναι υποχρεωτική και όποιος το κάνει ανεξαρτήτως ποσού, του στέλνουμε το νέο μας βιβλίο με τα 200 καλύτερα ροκ άλμπουμ σε ψηφιακή μορφή ήλθαν να συμπληρώσουν άλλα 5.

 

Ελάχιστα μουσικά βιβλία κυκλοφορούν πια και όσα έχουμε κυκλοφορήσει μέχρι τώρα είχαν για το είδος τους, εμπορική επιτυχία, το ένα μάλιστα 'Τα τραγούδια του αιώνα΄ δεν κυκλοφορεί πια, μετά από μερικές εκδόσεις ο τότε εκδότης μας δεν το τύπωσε ξανά.

 

Εντάξει, γράφουν 2-3, το καταλάβαμε, είναι ανάγκη να το γράφετε κάθε μέρα;

 

Η ανταπόκριση είναι μικρή και οι ανάγκες μόνιμες.

 

Αρκετές φορές έχουμε ζητήσει βοήθεια από τους εκάστοτε υπουργούς πολιτισμού, μάλιστα παλαιότερα, όχι ζητώντας χρήματα όπως τώρα που έχουμε ανάγκη, αλλά βοήθεια για να υλοποιήσουμε τις σκέψεις μας για ότι έχει σχέση με την μουσική στην χώρα μας, αλλά μέχρι το τέλος του 2016 κανείς υπουργός δεν είχε απαντήσει στις επιστολές μας από το 1995 περίπου, τελικά μιλήσαμε με το αρμόδειο υπουργείο, αλλά δεν άλλαξε κάτι. Βέβαια δεν νομίζω να έφτασε ποτέ στα χέρια των προηγούμενων υπουργών η επιστολή μας από τους υφιστάμενους τους, αλλά εμείς σαν πολίτες που πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να βοηθήσουμε κάναμε το καθήκον μας.

 

Σε όποιον δεν αρέσουν τα αθλητικά, ας τα παραβλέπει, το ίδιο ισχύει για τα πολιτικά, τα ζώδια, την λογοτεχνία και ότι άλλο δημοσιεύουμε, όλα όμως σας οδηγούν εδώ στην μουσική που είναι η ζωή μας όπως εύστοχα γράφει ο γιος μου Δημήτρης.

 

Αυτό που έχουμε δημιουργήσει έχει τόσο υλικό και γεμίζει συνέχεια ώστε να έχει προσβάσιμη μουσική τροφή και για τα παιδιά σας.

 

Όποιος το πιστεύει και μπορεί, βοηθάει όποιος δεν μπορεί ή δεν το πιστεύει, πάλι φίλοι θα είμαστε.

 

Τώρα ακούω αυτό, δεν το ήξερα, σας το αφιερώνω. Till April is Dead-Lisa Knapp

 

 

 

Κώστας Ζουγρής