Από τον Θοδωρή Φαχουρίδη
Soak – Everybody Loves You
Η επιστροφή της Ιρλανδέζας μετά από τρία χρόνια και το ντεμπούτο της άλμπουμ Before We Forgot How to Dream. Η κυρία πλέον Bridie Monds-Watson που το 2015 είχε προταθεί για το βραβείο Mercury, σε ένα λιτό μεν περιεκτικό δε ποπ κομμάτι.
Kinobe - Little Words
Το εισαγωγικό τραγούδι από το Golden Age. Το πέμπτο άλμπουμ τους είναι η πιο πρόσφατη δουλειά τους εδώ και εννιά χρόνια μετά το Choose Your Own Adventure. Το κενό φαντάζει τεράστιο ειδικά στη σημερινή δισκογραφική κατάσταση και μοιάζει πριν από αιώνες να έχει βγει το τραγούδι που τους έκανε γνωστούς το Slip Into Something More Comfortable του 2000, έστω και αν φρεσκαρίστηκε το 2016. Ο ιδρυτής Julius Waters συνεργάζεται πλέον με τον
Chuck Norman, που έχει συμμετάσχει σε δουλειές του Peter Gabriel, Pet Shop Boys και Robbie Williams. Στο άλμπουμ θα βρείτε και τα έξι σιγκλ που κυκλοφόρησαν τους 12 μήνες που προηγήθηκαν του νέου τους δίσκου, ανάμεσά τους και τα καταπληκτικά Thought It Was You και Sunray.
Jeff Tweedy - I Know What It's Like
Από το ολοκαίνουργιο WARM, το τρίτο σινγκλ που προετοίμαζε το δρόμο για το άλμπουμ που μετράει περίπου δέκα ημέρες που κυκλοφόρησε. Ο υπερδραστήριος frontman των Wilco, μας δίνει την πρώτη ουσιαστικά προσωπική του δουλειά αφού το περσινό Together at Last είχε επανεκτελέσεις συνθέσεων του γκρουπ του αλλά και των παράλληλων δράσεων του με Golden Smog και Loose Fur.
Barry Adamson - The Hummingbird (LP - MEMENTO MORI (ANTHOLOGY 1978-2018))
Η καινούργια στιγμή του αγαπημένου βρετανού, από τη συλλογή που και μόνο ο τίτλος προκαλεί δέος. Σαράντα χρόνια είναι αυτά και πάμπολλες οι αξιομνημόνευτες στιγμές. Magazine (1978 - 1981) - Nick Cave and the Bad Seeds (1984 - 1986), δώδεκα προσωπικοί δίσκοι. Λίγοι σύγχρονοί του μπορεί να επιδείξουν όχι μόνο τόση μεγάλη διάρκεια αλλά και τέτοια ποικιλία στο καλλιτεχνικό παλμαρέ τους. Καθόλου άσχημα για έναν αυτοδίδακτο μπασίστα…
Πάντα ήμουν φαν του movie in the movie, έτσι δε μπόρεσα ν’ αντισταθώ στο να φτιάξω μια λίστα με τριάντα πέντε αγαπημένες στιγμές της προσωπικής του πορείας, από το Moss Side Story του 1989 έως και το Know Where to Run του 2016.
ISLAND - Just That Time of the Night
Καθοδόν για ένα ep και αφού το λονδρέζικο κουαρτέτο μας έδωσε τον πρώτου του δίσκο την περασμένη άνοιξη. Αυτό είναι το καινούργιο τους τραγούδι που αν σας ξέφυγε το Feels Like Air, έχετε μια καλή αφορμή να το ανακαλύψετε. Γνωρίστε τους Rollo Doherty στα φωνητικά, Jack Raeder στην κιθάρα, James Wolfe στο μπάσο και Toby Richards στα ντραμς.
Wolfman – Heat
Μουσική στάση Ελβετία και συγκεκριμένα στη Ζυρίχη, με το ντουέτο των Katerina Stoykova στα φωνητιά και του Angelo Repetto στην παραγωγή . Από τον τρίτο τους τους δίσκο, κυκλοφορία Οκτωβρίου, Mad Woman. Έχουν περάσει πέντε χρόνια από το Unifed, με το downbeat διαμάντι Won’t Be Tamed και δύο από το πιο γεμάτο Modern Age, σας προτείνω την ήρεμη δύναμη των Great Fall και Tracking Time, και το Dolphins, αλλά δε έχει αλλάξει η ευκολία με την οποία γράφουν ηλεκτροποπ μελωδίες. Μπορεί να υπολείπονται σε ρεύμα γύρω από το όνομά τους πέρα από τα σύνορα της χώρας αλλά αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο την απόλαυση της ακρόασής τους.
Marco Mengoni - Hola (I Say) ft. Tom Walker
Από την κεντρική Ιταλία έρχεται η πρόταση. Τον κύριο ίσως τον θυμούνται οι φανατικοί της Eurovision αφού το 2013 εκπροσώπησε τη χώρα του στον διαγωνισμό, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν και ο νικητής του φεστιβάλ του San Remo της ίδιας χρονιάς. Για την ιστορία με το τραγούδι L'essenziale. Τα πρώτα βήματά του στην ιταλική ποπ τα έκανε ως νικητής του τοπικού X Factror το 2009 και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι έχει δηλώσει ως κύρια επιρροή την μουσική των τεσσάρων σκαθαριών, μια ακόμη απόδειξη της διαχρονικότητας μεταξύ των γενεών της μουσικής τους. Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στην πέμπτη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο Atlantico και προσθέστε ακόμη μια θετική συμμετοχή εντός της χρονιάς για τον Tom Walker μετά τους Rudimental, https://www.apotis4stis5.com/news-f/34501-10-sun-1-nea-tragoudia .
Shooglenifty, Dhun Dhora, Laura Jane Wilkie – Jog Yer Bones
Η μουσική πολλάκις έχει ενώσει διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτό είναι ένα δείγμα από τα πιο φρέσκα κεφάλαια αυτής της ένωσης. Σκοτία και Ινδία, με επτά χιλιάδες χιλιόμετρα στο ενδιάμεσο να εξανεμίζονται, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα αφοπλιστικό αποτέλεσμα. Το να κατηγοριοποιήσεις το γκρουπ από το Εδιμβούργο είναι ένας γρίφος χωρίς λύση. Παρά το ότι θα περίμενες χωρίς τον εκλιπόντα frontman τους Angus Grant από το 2016 να τελειώσει το μουσικό τους ταξίδι, συνεχίζουν και χαρίζουν ένα άλμπουμ που έχει κατακτήσει την ενοποίηση των φαινομενικά διαφορετικών κουλτουρών. Οι πιο πρόσφατοι συνοδοιπόροι τους, το ινδικό γκρουπ των Dhun Dhora από την Ρατζαστάν στα βόρεια της χώρας. Η συνεργασία τους ξεκίνησε φεστιβαλικά το 2014 και το Written In Water είναι ο πολύτιμος δισκογραφικός καρπός της. Εδώ συμπληρώνεται η ομάδα με μια συμμετοχή από τα Highlands, αυτή της βιολίστριας
Laura Jane Wilkie.
Unloved – Heartbreak
Η δεύτερη δισκογραφική δουλειά της σύμπραξης του καλλιτεχνικού και στην πραγματική ζωή ζευγαριού εκ του ΛΑ των Jade Vincent και του πολυτάλαντου Keefus Ciancia παρέα με τον συνθέτη/παραγωγού/dj David Holmes αναμένεται σε λίγο καιρό εντός του 2019. Η συμμορία συναντήθηκε στο Χόλυγουντ το 2015 και μέχρι σήμερα μας έχει χαρίσει μια ολοκληρωμένη στούντιο δουλειά, Guilty Of Love. 60ς αισθητική, με το φάντασμα της Nico και του Lee Hazlewood να βολτάρει μόνιμα στα 57 λεπτά του δίσκου. Για να πάρετε μια ιδέα του τί να περιμένουμε τον επερχόμενο Φεβρουάριο εκτός από τα τρία τραγούδια προπομπούς του αναμενόμενου άλμπουμ, με το Heartbreak, την καλύτερη στιγμή, εντρυφήστε στα Guilty Of Love, I Could Tell You But I'd Have To Kill, This is the Time. Όπως κάποτε ο Μάρκος Φράγκος, νομίζω ότι βρήκα την δικιά μου Sarah Cracknell στο πιο σκοτεινό της…
Benjamin Herman - 06-54-UD
Ένα θρυλικό όνομα για τη χώρα του και παγκοσμίου φήμη τζαζίστας που έκλεισε φέτος τα πενήντα του χρόνια συμπληρώνοντας 37 έτη επαγγελματικής παρουσίας. Το πιο πρόσφατο κεφάλαιο της προσωπικής του καριέρας εμπνέεται από ένα αντικείμενο πόθου και έναν ομοεθνή του σούπερ σταρ. Το πολυτελές σπορ αμάξι Citroën SM, παραγωγής 1970 – 1975 σε συνεργασία με την Μαζεράτι ακόμη και σήμερα φαντάζει εντυπωσιακό, οι γνώστες ξέρουν καλύτερα από εμένα τι σημαίνει 0,26 Cd. Ένα από αυτά τα κοσμήματα, που κατά το σχεδιασμό του είχε τον τίτλο Project S, όπως δηλαδή και ο πρόσφατος δίσκος του σαξοφωνίστα, κατείχε και ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου ο Γιόχαν Κρόιφ. Διάλεξα από τον υπέροχο αυτό κοσμοπολίτικων πινελιών δίσκο όχι το σιγκλ, Opronology, φόρος τιμής στον σχεδιαστή του αυτοκινήτου, Robert Opron, αλλά μια από τις πολλές εκπληκτικές στιγμές του, παρεμπιπτόντως σε συνεργασία με την The City of Prague Philharmonic Orchestra. Τo 2018 ήταν μια φορτωμένη χρονιά για τον κύριο Benjamin αφού κυκλοφόρησε και μια δεύτερη εκ διαμέτρου αντίθετη νέα δουλειά, το πιο πειραματικό τζαζ / παγκ υβρίδιο του Bughouse ενώ παράλληλα γιόρτασε και τα 25 χρόνια παρουσίας της κολεκτίβας τους New Cool Collective, κυκλοφορόντας τη συλλογή XXV.
Για επίλογο σας αφήνω λακωνικά όπως αρμόζει, σε ένα από τα ομορφότερα τραγούδια που άκουσα φέτος, επαναηχογράφηση από την περσινή κυκλοφορία Wake Up Now, από τον 34χρονο βρετανό.…
Nick Mulvey - When The Body Is Gone (Satanama Demo)
…και όλα μαζεμένα σε μια «κασέτα»
