Καμία απ'τις δύο δεν έγινε Τζίνα, Σοφία ή Κλάουντια. Ούτε Συλβάνα βέβαια, Μάνγκανο ή Παμπανίνι. Ούτε καν Βίρνα Λίζι, ή έστω Μόνικα Μπελούτσι.
Αλλά στα χρόνια του '50 και του '60, στο Ιταλικό το σινεμά είχαν κι αυτές μια θέση. Την Αντονέλλα Λουάλντι, εμείς την συζητούσαμε πιο πολύ επειδή είχε γεννηθεί στη Βηρυτό από μαμά Ελληνίδα. Τότε ψάχναμε στους σταρ ρίζες ελληνικές. Έλλη Ρωμανίδου η Ρουθ Ρόμαν, Ζαχαρίας Σκοτίδας ο Ζάκαρυ Σκοτ, Θεσσαλονικιά η Υβόν Σανσόν. Περνάω τώρα στην Έλσα Μαρτινέλλι. Αυτή καμία σχέση με Ελλάδα. Ήταν βέρα Ιταλίδα απ'την Τοσκάνη και είχε κάνει μεγάλο ντόρο κυρίως με τον γάμο της. Το 1957 είχε παντρευτεί έναν Κόμη Ιταλό. Τί κοινό είχαν Μαρτινέλλι και Λουάλντι εκτός απ'την ομορφιά; Και οι δύο είχαν παίξει και σε διεθνείς παραγωγές. Για παράδειγμα, στο Κόκκινο και το μαύρο πρωταγωνίστρια η Αντονέλλα δίπλα σε Ντανιέλ Νταριέ, Ζεράρ Φιλίπ. Και στο Χατάρι η Μαρτινέλλι, με Τζων Γουαίην, Χάρντυ Κρύγκερ.
Τις δύο τις είδαμε να παίζουν και μαζί σε μια ωραία ταινία του Μάουρο Μπολονίνι. «La notte brava» ο ιταλικός τίτλος, «Η Ρώμη της ηδονής» ο ελληνικός. Ο Μάουρο, τον λέω με το μικρό του όνομα γιατί χάρις στον φίλο σκηνοθέτη Γιάννη Διαμαντόπουλο και την Έλλη Λαμπέτη, τον έζησα για λίγο από κοντά, ήτανε από τους καλύτερους δημιουργούς του Ιταλικού κινηματογράφου. Στο θέατρο σκηνοθέτησε και όπερες.
Καλή θεατρική δουλειά του στην Αθήνα ήταν η «Φιλουμένα Μαρτουράνο» που ανέβασε η Λαμπέτη. Η μεγάλη φιλία του με τον Πιερ Πάολο Παζολίνι τού είχε ανοίξει ορίζοντες και η Notte brava του 1959 είναι ένα δείγμα της ωραίας συνεργασίας τους. Στο σενάριο του Παζολίνι πρωταγωνιστούν δύο κλεφτρόνια. Ζαν-Κλωντ Μπριαλύ, Λωράν Τερζιέφ. Και γύρω τους, υπάρχει ένας κόσμος ταπεινός με τις μικρές του ιστορίες. Η ταινία ξεκινάει με την Έλσα Μαρτινέλλι που ψωνίζει πελάτες σε κάποιο σημείο της Ρώμης. Απέναντι, σε ένα μικρό λοφίσκο, η Αντονέλλα Λουάλντι ασκεί το ίδιο επάγγελμα. Και δεν χρειάζεται να μιλάτε ιταλικά ή να σάς βάλουμε υποτίτλους για να καταλάβετε τί τρέχει. Το πράγμα μιλάει μόνο του. Το μαλλιοτράβηγμα γίνεται για την πιάτσα. Σήμερα, η Αντονέλλα Λουάλντι, ετών 86, είναι ακόμα εδώ.
Όμως στον Ζαν-Κλωντ και τον Λωράν, που μπαίνουν στη μέση για να χωρίσουν τα κορίτσια και να πάει πιο κάτω η ιστορία, θα βάλουμε απουσία. 1933-2007 ο Μπριαλύ, 1935-2010 ο Τερζιέφ. Το 1935 είχε γεννηθεί και η Έλσα Μαρτινέλλι. Έφυγε φέτος στις 8 Ιουλίου, στα 82 της.
