Κριτική για το «Νυκτόβια Πλάσματα/Nocturnal Animals»

Κριτική για το «Νυκτόβια Πλάσματα/Nocturnal Animals»

Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο

«Νυκτόβια Πλάσματα/Nocturnal Animals»

7/10

Η ηθοποιός που πρωτακούστηκε από το The Slaughter Rule (2002) διανύει μια καλή σεζόν στην δουλειά της. Η κοκκινομάλλα Amy Adams (Arrival, Batman v Superman: Dawn of Justice, Big Eyes, American Hustle, Her, The Master, The Muppets, The Fighter, Julie & Julia, Doubt, Enchanted) είναι η πρωταγωνίστρια της δεύτερης ταινίας του Tom Ford, μετά την επίσης κοκκινομάλλα πρωταγωνίστρια Julianne Moore του πρώτου του πετυχημένου σκηνοθετικού εγχειρήματος A Single Man (2009).

Διασκευάζοντας ελεύθερα το μυθιστόρημα Tony and Susan (1993) του Austin Wright (1922-2003) ο Ford αφηγείται την ιστορία της Susan (Amy Adams), μιας γοητευτικής επιμελήτριας εκθέσεων ζωγραφικής, που βιώνει έναν δυστυχισμένο γάμο με τον απόμακρο Hutton (ο Armie Hammer των The Birth of a Nation, J. Edgar και The Social Network). Ένα βράδυ που είναι, για άλλη μια φορά, μόνη και άυπνη στο σπίτι, αποφασίζει να διαβάσει το πρώτο βιβλίο του πρώην άντρα της, Edward (Jake Gyllenhaal), τον οποίο δεν έχει δει 19 ολόκληρα χρόνια, με τίτλο «Νυκτόβια Πλάσματα» το οποίο και τής έχει αφιερώσει. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο Tony, καθηγητής μαθηματικών, πηγαίνει με το αυτοκίνητο την οικογένειά του από το Ντάλας στην έρημο του Τέξας, αλλά στην διαδρομή, συναντά την συμμορία του Ray (ο Aaron Taylor-Johnson του Nowhere Boy), που απαγάγει την γυναίκα του (η Isla Fisher του Bachelorette) και την κόρη του (Ellie Bamber).

Ο παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ford παρατρίχα να μαγέψει. Δυστυχώς μένει πιστός στην στιλιζαρισμένη αισθητική του, με αποτέλεσμα σε πολλές σκηνές η ταινία να θυμίζει fashion film. Ωραίοι άνθρωποι, ωραία φωτογραφία (ο Seamus McGarvey των Anna Karenina και Atonement), ωραία ρούχα (της Arianne Phillips, που ντύνει την Madonna στις περιοδείες της), ωραία σπίτια (με την βοήθεια του Shane Valentino του The Normal Heart), ωραία επαγγέλματα… και ο θεατής σε απόσταση. Επίσης η υπεύθυνη για το μοντάζ Joan Sobel έχει χάσει το continuity σε αρκετές σκηνές. Ατμοσφαιρική η μουσική της ταινίας που υπογράφει ο Πολωνός Abel Korzeniowski (Penny Dreadful, W.E., A Single Man). Το αποκαλυπτικό φινάλε σώζει την ταινία, καθώς η φαινομενικά ερωτική αφιέρωση καταλήγει σε μία ιστορία εκδίκησης σε όλα τα επίπεδα.

Η ερμηνεία της Adams και σε αυτό το φιλμ ίσως λειτουργήσει ενισχυτικά στον δρόμο της κατάκτησης ενός Oscar για το Arrival. O Jake Gyllenhaal είναι πάντα καλός, ενώ στον αβανταδόρικο ρόλο του κακού ο Aaron Taylor-Johnson κλέβει την παράσταση. Σε δεύτερους ρόλους ξεχωρίζουν οι πολύ καλοί ηθοποιοί Michael Shannon (Elvis & Nixon, Batman v Superman: Dawn of Justice) και Laura Linney (Kinsey), η οποία ερμηνεύει υποδειγματικά την μάνα της Adams αν και μόλις 10 έτη μεγαλύτερή της, αλλά και οι Andrea Riseborough (W.E.) και Michael Sheen (Passengers, Masters of Sex), που στον ρόλο του εκκεντρικού Carlos υποστηρίζει πως ο κόσμος της «κοινωνικής ελίτ» είναι λιγότερο οδυνηρός από αυτόν των «κοινών θνητών». Συμμετέχουν οι Karl Glusman (The Neon Demon) και Robert Aramayo (Game of Thrones).

Trivia: Κάποια στιγμή ακούγεται η φωνή της Beth Ditto στον ρόλο μιας τηλεοπτικής εκφωνήτριας.

Η ταινία κυκλοφορεί στις 5 Ιανουαρίου 2017 από την UIP.