Η Μαρίνα Σάττι συμμετέχει στην παράσταση Ικέτιδες που έχει γράψει ο Αισχύλος, που είναι παραγωγής του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, με τις πρόβες για την ίδια να έχουν ήδη αρχίσει. Η παράσταση μάλιστα θα βρεθεί στην Επίδαυρο τον Αύγουστο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, με τη Μαρίνα Σάττι να είναι η σολίστ.
Στο έργο (που είναι το πρώτο και το μοναδικό που έχει διασωθεί από την τετραλογία του Αισχύλου «Δαναΐδες») πρωταγωνιστεί ένα συλλογικό γυναικείο πρόσωπο: ο Χορός των πενήντα Δαναΐδων που, μαζί με τον πατέρα τους Δαναό εγκαταλείπουν τη Λιβύη και την Αίγυπτο και ζητούν άσυλο στην πόλη του Άργους. Σαν την προγόνισσά τους την Ιώ, που η Ήρα καταδίωκε ανελέητα στέλνοντάς της μια ενοχλητική βοϊδόμυγα, τον «οίστρο», για να τη βασανίζει, οι Δαναΐδες πασχίζουν τώρα να ξεφύγουν από τους πενήντα γιους του Αιγύπτου που απαιτούν να τις παντρευτούν με τη βία.
Η παράσταση ενώνει λυτρωτικά τις φωνές των αρχαίων ηρωίδων με εκείνες των σημερινών, μέσα από έναν εντυπωσιακό Χορό πενήντα νέων γυναικών, με προεξάρχουσες στο λόγο τη Λένα Παπαληγούρα και τη Λουκία Μιχαλοπούλου (στους ρόλους της Υπερμνήστρας και της Αμυμώνης αντίστοιχα) και στο τραγούδι τη Μαρίνα Σάττι, που ξεκινά πρόβες αμέσως μετά την επιστροφή της από την Eurovision.
Μάλιστα, η Μαρίνα Σάττι συμμετέχει στην παράσταση μαζί με την χορωδία που η ίδια έφτιαξε, τις Chóres, στις οποίες προστίθενται νέες ηθοποιοί-σπουδάστριες της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης και χορεύτριες-ακροβάτισσες της ομάδας «Και όμως κινείται» με κορυφαία τη Χριστίνα Σουγιουλτζή. Στον ανδρικό ρόλο του Πελασγού, βασιλιά του προελληνικού πελασγικού φύλου (που πιστεύεται ότι υπήρξε μητρογραμμικό), η Λυδία Κονιόρδου. Τις δύο μορφές της πατριαρχικής εξουσίας ενσαρκώνουν ο Άκης Σακελλαρίου και ο Γιάννης Τσορτέκης.
Ο μύθος θέτει το ζήτημα της ταυτότητας και της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, εξιστορώντας παράλληλα το χρονικό της εγκατάστασης και της επικράτησης του ελληνικού φύλου στη χώρα των Πελασγών, των λεγόμενων «Προελλήνων».
Οι Δαναΐδες Ικέτιδες μιλούν για τις ανάγκες που οδηγούν τους ανθρώπους να ξεριζωθούν από τη γη τους, την άγρια μοίρα του πρόσφυγα, την αξία της δικαιοσύνης, τις αρχές της δημοκρατίας. Πάνω απ’ όλα όμως μιλούν για τον αγώνα της Γυναίκας ενάντια στον Άνδρα που με τη βία ζητά να της επιβληθεί.
