Κάθε φορά που γράφουμε κάτι για τον Σαββόπουλο ή τον Νταλάρα θα έχουμε 4-5 άτομα, ίσως και 10 που θα εκφράσουν την δυσσαρέσεκια τους για άγνωστο λόγο, τουλάχιστον δεν τον γράφουν, είναι μάλλον ο ίδιος που τροφοδοτεί την αντιπάθεια τους για κάθε καλλιτέχνη που έχει πετύχει και κατά καιρούς έχει τολμήσει να εκφράσει κάποια πολιτική άποψη που δεν τους βρίσκει σύμφωνους τώρα.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η αντίρρηση τους πρόσφατα είναι συνδεδεμένη με την πολιτική στάση που πιστεύουν ότι κρατάει ο ΣΚΑΪ που οργάνωσε την συναυλία και δεν συνάδει με τα πολιτικά τους πιστεύω σήμερα.
Αν και ανήκω σ' αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να διαχωρίζουμε την κοινωνική και πολιτική θέση του κάθε καλλιτέχνη με την καλλιτεχνική, να δεχτώ ότι ο 'θυμός' τους είναι δικαιολογημένος.
Όμως όπως και στην προηγούμενη μεγάλη συναυλία που έκανε ο ΣΚΑΪ δεν είπαν κουβέντα για τους υπόλοιπους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στην εκδήλωση, τον Κότσιρα, την Γλυκερία, τον Μακεδόνα, την Γιώτα Νέγκα, την Τσαλιγοπούλου, την Ζουγανέλη και τόσους άλλους που ανήκουν στα μεγάλα ονόματα του τραγουδιού μας.
Μιλάμε για ανεξήγητο φανατισμό που δεν έχει δικαιολογημένη προέλευση κατά την γνώμη μου.
Ποιος ο λόγος ας πούμε να μισεί κάποιος Έλληνας τον Bono ο οποίος, όσο και να μην το πιστεύουν οι άσχετοι, έχει μεγάλο ανθρωπιστικό έργο.
Ναι έγινε πλούσιος, σε μεγάλο ποσοστό εκμεταλλεύεται τον πλούτο του, ήταν όμως φτωχός και έγινε πλούσιος, είναι αυτό επιλήψιμο;
Δηλαδή αν αυτοί που τους επικρίνουν, αύριο κερδίσουν κάποιο λαχείο και γίνουν εκατομμυριούχοι, θα παραμείνουν οι ίδιοι;
Νταλάρας και Σαββόπουλος είναι σκλάβοι της Ελληνικής μουσικής, έχουν αφιερώσει την ζωή τους σ' αυτήν και δεν βγήκαν χαμένοι, όπως δεν βγήκε χαμένη και η μουσική μας.
Θυμάμαι το 2004 ή το 2005 που είχαμε για 3 μήνες την ευθύνη του ραδιοφωνικού σταθμού Πόλις και μέσα σε αυτό το διάστημα η επιτυχία του άλλαξε τον χάρτη του Ελληνικού ραδιοφώνου με τις ζώνες με λαϊκό τραγούδι που καθιερώσαμε, αφιερώματα σε δημιουργούς και τόσα άλλα, ναι ήταν Playlist, αλλά τι Playlist.
Ήταν λοιπόν η επέτειος γέννησης και θανάτου του Βασίλη Τσιτσάνη και είχαμε την ιδέα να παίξουμε όλο το 24ωρο Τσιτσάνη, κάτι που δεν είχε τολμήσει ποτέ κανείς σε Ελληνικό ραδιόφωνο με οποιοδήποτε καλλιτέχνη.
Τηλεφωνήσαμε στον Νταλάρα, ο οποίος ενθουσιάστηκε με την ιδέα, γιατί λατρεύει τον Τσιτσάνη, έχει ψώνιο με το λαϊκό τραγούδι και ήλθε και παρουσίασε μόνος του 2 ώρες πρόγραμμα και δεν ήμασταν ο ΣΚΑΪ για να πεις ότι το έκανε για δημοσιότητα.
Και ο Διονύσης που δεν είναι τόσο 'ανοικτός' όπως ο Νταλάρας, όταν κάτι έχει σχέση με τραγούδι, είναι εθελοντής.
Και οι δυο τους σαν μουσικοί, αξίζουν μόνο την αγάπη μας και η πλειοψηφία του κόσμου, τους την δείχνει με κάθε ευκαιρία.
Στην Υδρα το 1986
